საქართველოს ტექნიკური უნივერსიტეტის სამშენებლო ფაკულტეტის, საგანმანათლებლო პროგრამის  - მშენებლობა, დოქტორანტი ნიკოლოზ კახიძე, პროფესორ ზურაბ გვიშიანის ხელმძღვანელობით, მუშაობს თემაზე – „დასახლებული პუნქტებისთვის მიწისქვეშა წყაროების მარაგების ოპტიმალური განაწილების მეთოდიკა“.

სამშენებლო ფაკულტეტის დოქტორანტის სადისერტაციო ნაშრომის მიზანია წყალმომარაგების მიმართულებით ქვეყანაში არსებული პრობლემების შესწავლა და მათი აღმოფხვრის მიზნით ახალი მეთოდოლოგიის შემუშავება.

სტუ-ის სამშენებლო ფაკულტეტის დეკანის განცხადებით, წყალმომარაგება დღემდე რჩება ქვეყნის ერთ-ერთ მთავარ გამოწვევად. როგორც პროფესორი ზურაბ გვიშიანი აღნიშნავს, ნიკოლოზ კახიძე სადოქტორო ნაშრომით დარგის სპეციალისტებს ახალ მეთოდოლოგიას შესთავაზებს.

„სადისერტაციო ნაშრომში კვლევის ობიექტებად განხილული იქნება საქართველოს ქალაქებისა და სოფლებში  წყალმომარაგების არსებული სისტემები. წყალსამეურნეო სისტემის მართვის ორგანიზაციას ახორციელებს წყალსამეურნეო კომპლექსი. იმდენად, რამდენადაც წყლის რესურსების გამოყენება, ხშირ შემთხვევაში, ცვლის დადგენილ ბუნებრივ კანონზომიერებებს, დადებითი ეფექტების კვალდაკვალ წარმოიშობა უარყოფითი შედეგებიც, რომელთა მინიმიზაცია შესაძლებელია წყალსამეურნეო სისტემის ერთიან კომპლექსად განხილვისა და მრავალწლიური დაკვირვებების შედეგად დაპროექტების საფუძველზე. წყალსამეურნეო კომპლექსი განხილული იქნება, როგორც წყლისა და ბუნებრივი რესურსების რაციონალურად გამოყენების მიზნით გატარებული ღონისძიებების ერთობლიობა, რაც სპეციალისტებს საშუალებას მისცემს, მიწისქვეშა წყაროების მარაგები ოპტიმალურად გაანაწილონ. დოქტორანტი დარგის სპეციალისტებს შესთავაზებს ახალ მეთოდოლოგიას, რაც, ვფიქრობ, მათთვის საინტერესო იქნება“, - აცხადებს ზურაბ გვიშიანი.

საქართველოს წყლის რესურსების 75%-ი  დასავლეთ საქართველოშია, მდინარეების ჯამური წლიური ხარჯი კი 61.45 მლრდ მ²-ია. საქართველო მდიდარია მიწისქვეშა წყლებით, რასაც უხვი ატმოსფერული ნალექები, გეოლოგიური აგებულება და ჰიდროგეოლოგიური თავისებურებები განაპირობებს. ბოლო მონაცემებით, საქართველოს მტკნარი მიწისქვეშა წყლების ბუნებრივი რესურსები 573 მ³/წმ-ს შეადგენს, რაც სასმელად გამოსადეგია. საქართველოში მთავარი წყალმომხმარებლები სოფლის მეურნეობა, ენერგეტიკა და საყოფაცხოვრებო სექტორი არიან. სოფლის მეურნეობა წყლის ყველაზე მსხვილი მომხმარებელია. ამ სექტორში წყლის უდიდესი რაოდენობა სარწყავი მიზნებისთვის გამოიყენება, ხოლო საყოფაცხოვრებო სექტორი სიდიდით მეორე წყალმომხმარებელია. სექტორი წყალს ძირითადად სასმელ-სამეურნეო მიზნებისათვის მოიხმარს.

„სასმელი წყალი ყოველდღიური მოხმარების, სასიცოცხლო მნიშვნელობის პროდუქტია, რომლის შექმნა-დამუშავება და მომხმარებლამდე მიწოდება კომპლექსური პროცესია. ჩემი მიზანია, სადისერტაციო კვლევისას მაქსიმალურად შევისწავლო ქვეყანაში წყალმომარაგების კუთხით არსებული პრობლემები, შევიმუშაო მეთოდოლოგია და დავეხმარო საქართველოს ქალაქებსა თუ სოფლებს წყალმომარაგებასთან დაკავშირებული პრობლემური საკითხების გადაჭრაში. წყლის რესურსების მენეჯმენტი გულისხმობს წყლის რესურსების ოპტიმალურად გამოყენების დაგეგმვას, განვითარებას, განაწილებას და მართვას. იდეალურ შემთხვევაში, წყლის რესურსების მენეჯმენტის დაგეგმვა ითვალისწინებს წყალზე არსებულ ყველა კონკურენტ მოთხოვნას და მათ დასაკმაყოფილებლად ცდილობს წყლის განაწილებას სამართლიან საფუძველზე. საჭიროა ინტეგრირებული მიდგომა იმის უზრუნველსაყოფად, რომ წყლის რესურსების მენეჯმენტი არ იყოს იზოლირებული სექტორის სილოსებში, რაც გამოიწვევს არაეფექტიანობას, კონფლიქტებსა და რესურსების არამდგრად გამოყენებას. ამრიგად, ზემოაღნიშნული გამოწვევების გათვალისწინებით, დასახლებული პუნქტებისთვის მიწისქვეშა წყაროების მარაგების ოპტიმალური განაწილების საკითხი დღეის მდგომარეობით ძალზედ აქტუალურია და ახლო მომავალში უფრო მკაცრად გამახვილდება ყურადღება მიწისქვეშა წყლის საექსპლუატაციო რესურსის დამტკიცებასა და ათვისებაზე. ხოლო, კვლევისას მიღებული შედეგები შეიძლება პერსპექტივაში რეალიზებულ  იქნეს საქართველოს ქალაქების/დაბების/სოფლების და ა.შ. წყალმომარაგების სისტემებში“, - ამბობს სტუ-ის დოქტორანტი ნიკოლოზ კახიძე.