სტუ

მუზეუმის ძირითადი მატერიალური ბაზის შექმნა იწყება 1953 წლიდან, როდესაც პოლიტექნიკური ინსტიტუტის ახალ შენობაში მას  გამოეყო სათანადო ფართობი.

მუზეუმი, რომლის ჩამოყალიბებაში დიდი წვლილი მიუძღვის პროფ. გ. ხარატიშვილს (1905-1981), დამსახურებულად ატარებს მის სახელს. იგი შეიქმნა განამარხებული ორგა­ნიზმების, მინერალების, ქანების კოლექციების და სხვა მასალის დაგროვების, შესწავლის და სისტემატიზაციის შედეგად. მასალის შეგროვება ხდებოდა, ძირითადად,  კათედრის თანამშრომლების საველე სამუშაოების და სასწავლო-გეოლოგიური პრაქტი­კე­ბის ჩატარების დროს. კათედრა გეოლოგიურ პრაქტიკებს ატარებდა არა მარტო საქარ­თველოს ტერიტორიაზე, არამედ ყოფილი საბჭოთა კავშირის გეოლოგიურად საინტე­რე­სო სხვადასხვა რეგიონში (სომხეთი, აზერ­ბაიჯანი, ცენტრალური აზია, ურალი, ციმ­ბირი, ბალტიისპირეთი, რუსეთის ვაკე, უკრაინა, ყირიმი, ჩრდილოეთ კავკასია და სხვ.).

მუზეუმი ფართოვდებოდა მასალის  დაგროვებასთან ერთად, რომელიც სათანა­დოდ მოწმდებოდა, მუშავდებოდა, თანდათან  იხვეწებოდა და მდიდრდებოდა. ამგვა­რად შეიქმნა  უნიკალური სასწავლო მუზეუმი, სადაც გამოფენილი ძირითადი თემატუ­რი მასალა  ასახავს დედამიწის აგებულებისა  და განვითარების ისტორიას. მუზეუმს გააჩ­ნია მდიდარი ფონდები, რომელსაც დიდი სამეცნიერო და სასწავლო მნიშვნელობა აქვს. მის საცავებში ინახება ათასობით ქანის, ნამარხის და მინერალის ნიმუში. მუზე­უმში გამოფენილია აგრეთვე გეოლოგიური ჭრილების ამსახველი მასალა, პანოები, მაკე­ტები, ნამარხი ორგანიზმების მულიაჟები, სურათები, გამოჩენილ მეცნიერთა პორ­ტრე­ტები, ძველი ლანდშაფტების სქემები, რუკები, განმარტებითი ტექსტები, რომლებიც სტუდენტებს მასალის ათვისებაში ეხმარება.

მუზეუმის შესასვლელთან, კედელზე კიდია მამონტის ეშვის მაკეტი, რომელიც კათედრის ყოფილი თანამშრომლის პ. პეტროვის მიერაა შესრულებული (მის მიერვე არის შესრულებული მუზეუმში არსებული მაკეტებისა და სურათების უმრავლესობა). მუზეუმის ექსპონატები, თემატიკის შესაბამისად, სამ ვრცელ დარბაზშია განთავსებუ­ლი.

პირველი დარბაზი  დინამიკური გეოლოგიის განყოფილებას უჭირავს.

აქ გამოფენილი მასალა ასახავს დედამიწის აგებულებას და გეოლოგიურ პრო­ცესებს, რომლებიც ქმნიან დედამიწის ქერქის თანამედროვე სახეს, რაც ქანების და მინე­რა­ლების სათანადო კოლექციებით არის წარმოდგენილი.

ამავე დარბაზში გამოფენილია ვულკან ვეზუვის მოქმედების ფერადი მაკეტი, საქარ­თველოს გეოლოგიური რუკა.  კედლებზე კიდია ფერადი სურათები და პლაკატე­ბი, რომლებზედაც გამოსახულია ქარის მოქმედებით  და გამოფიტვის შედეგად წარმოქმნილი რელიეფის ფორმები, მიწიქვეშა წყლების, ზღვების, მდინარეების, მყინ­ვა­რების გეოლოგიური მოქმედება, გეიზერები იელოუსტონის ნაციონალური პარკი­­დან  (ჩრდილო ამერიკა) და სხვ.

მეორე  დარბაზი  ეთმობა პალეონტოლოგიისა და ისტორიული გეოლოგიის გან­ყოფილებას.

აქ  წარმოდგენილია მდიდარი პალეონტოლოგიური და გეოლოგიური ექსპონა­ტე­ბი (თანამედროვე და ნამარხი ორგანიზმების კოლექციები, მაკეტები, წარსული გეო­ლო­გი­ური ეპოქების რეკონსტრუქციები, ქანების ნიმუშები და სხვ.), რომლებიც თვალ­ნათ­ლივ ასახავენ  დედამიწის ქერქის და სიცოცხლის განვითარების ისტორიას. მნახველი რწმუნდება, თუ როგორი გრანდიოზული გეოლოგიური პროცესები მოქმედებდა და მოქმედებს ჩვენ პლანეტაზე და რა დიდი დრო გასულა დედამიწისა და პირველი მარტივი ორგანიზმების წარმოშობის შემდეგ, რომ ბუნებაში ყველაფერი ჩნდება, ვითარდება და იცვლება კანონზომიერად. განვითარების  პროცესში  პრიმიტიული ორგანიზმებიდან  რთული  და მრავალფეროვანი არსებები ვითარდებიან;  ყველაფერი მოძრაობაშია, ვითარდება, კვდება და ადგილს უთმობა ახალს.

დარბაზის ცენტრალურ ნაწილში კარადების ორი მწკრივია (პალეონტოლოგიური ნაწილი), სადაც გამოფენილია სისტემატიკის მიხედვით დალაგებული უხერხემლოთა ნიმუშები (უმარტივესნი, ღრუბლები, ნაწლავღრუიანები, მხართფეხიანები, კანეკლია­ნე­ბი, მოლუსკები და სხვა), კედლებთან კი ქრონოლოგიური თანამიმდევრობით განლაგე­ბუ­ლია დედამიწის გეოლოგიური განვითარების ამსახველი მასალა.

დარბაზის შესასვლელში, მარჯვენა მხარეს, კედელთან გამოფენილია თანამედ­რო­ვე ფაუნის კოლექცია. აქ წარმოდგენილი საკმაოდ მდიდარი და საინტერესო მასალა ჩამო­ტანილია ჩვენი პლანეტის სხვადასხვა ადგილიდან როგორც კათედრის წევრების, ასევე ყოფილი სტუდენტების მიერ.

მესამე დარბაზში ხეხემლიანთა განყოფილება არის მოთავსებული.

ხერხემლიანების განამარხებული ნაშთები მოიპოვება ზღვიურ და კონტინენტურ ნალექებში, თუმცა გაცილებით იშვიათად, ვიდრე უხერხემლოთა ნაშთები. ზღვიურ ნალექებში, ჩვეულებრივ, გვხვდება ხერხემლიანთა ჩონჩხის მხოლოდ ფრაგმენტები. კონ­ტინენტურ წარმონაქმნებში ცნობილია  დიდი რაოდენობის ნამარხი ხერხემლია­ნე­ბის ადგილსაპოვრები (ჩრდილოეთი დვინა, ყაზახეთი, მონღოლეთი, ჩრდილო ამერიკა, საფრანგეთი). ეს მასალა მსოფლიოს ცნობილ მუზეუმებში ინახება.

დარბაზში გამოფენილი მასალა ძირითადად მოდელებით, პანოებით, სურათე­ბით, ასლებით და მაკეტებით არის წარმოდგენილი. აქ შეიძლება გავეცნოთ მარტო­რქე­ბის ერთ-ერთ უძველეს წარმომადგენელს ინდრიკოთერიუმს, იურულ მფრინავ ქვეწარ­მავალს რამფორინხუსს, მამონტის და ვეშაპის კბილებს, ცარცული ასაკის მტაცებელ დინოზავრს ტირანოზავრს, თანამედროვე ფრინველების გვიანიურულ წინაპარს არქეოპ­ტე­რიქსს, მონღოლეთში აღმოჩენილ ტარბოზაურუსს, დიატომიტებს ქისათიბი­დან, რომლებზეც კარგად არის დაცული თევზებისა და ბაყაყების  ჩონჩხების აღნაბეჭდები, პლიოცენურ გიგანტურ ირემს, დიპლოდოკებს, ხმალკბილიანებს, მაჯაფარფლიანებს, გვარ ლატიმერიას და სხვა საინტერესო მასალას.

საყურადღებოა გამოფენილი მასალა, რომელიც ადამიანის წარმოშობის საკითხებს ეხება (ორი პანო: ქვის ხანის ადამიანების ცხოვრების ნირი, კრომანიონელები, ბიჭუნა-ნეანდერტალელი, კარადაში - არქეოლოგიური მასალა, უდაბნოპითეკი, აუსტრალო­პი­თე­კი და სხვ.). დიდ შუშის ვიტრინაშია შიმპანზეს, პითეკანთროპის, სინანთროპის, ჰაიდე­ლბერგელი ადამიანის თავის ქალა, ქვედა ყბა. კედელზე ჰკიდია დიდი ფერადი სურათები (პერმული ლანდშაფტი პარეიაზავრით და  ინოსტრანცევიათი, ცარცული ასაკის ზაუროლოფუსით და სხვ.), აგრეთვე კარბონული მწერის მოდელი.

მუზეუმში  დაცულია მონოგრაფიული პალეონტოლოგიური მასალაც. 

სამთო-გეოლოგიური ფაკულტეტის ბაკალავრების, მაგისტრანტების და დოქ­ტორანტების გარდა, მუზეუმი დიდ დახმარებას უწევს ყველას, ვინც დაინტერესებულია როგორც გეოლოგიით, ასევე სიცოცხლის წარმოშობისა და განვითარების საკითხებით. ამის დასტურია მრავალრიცხოვანი ჩანაწერი მუზეუმის ჟურნალში.